Algemeen
Xander de Buisonjé; Zanger, presentator, muzikant, maar bovenal mensenmens
We kennen Xander als frontman van Volumia!. Na het afscheidsconcert van deze band in 2002 ging hij verder als soloartiest. Hij toerde rond met een eigen theatershow en presenteerde onder andere zeven keer De Vrienden van Amstel LIVE. Ook zet hij zich in voor goede doelen als Make-A-Wish Nederland en is hij sinds kort Buitengewoon Ambtenaar van de Burgerlijke Stand. Tijd voor een onderonsje met deze veelzijdige artiest, die zijn jeugd doorbracht in Eindhoven.
“Ik heb een niet te temmen drang om mensen te vermaken.”Xander werd geboren in Voorburg. “Op mijn tweede jaar zijn we naar Son verhuisd. Daar heb ik tot mijn 19e gewoond. Daarna ben ik gaan studeren in Maastricht, aan de Hoge Hotelschool. Niks met muziek dus. Toen ik daar een keer in een kroeg meedeed aan een karaokewedstrijd werd ik gevraagd om te komen zingen bij Volumia!, met als oorsprong een studentenvereniging, Volupia, uit Heerlen. In het begin speelden we alleen covers, later ook eigen liedjes. We waren eigenlijk een feestband, maar scoorden juist met de ballads die we maakten. We deden mee aan de Grote Prijs van Nederland Singer-Songwriter Contest en stonden in de finale in Paradiso met ‘Afscheid’ en ‘Het is over’. We kregen toen een singlecontract voor ‘Het is over’. Onze platenmaatschappij beloofde dat als we daarmee in de Top 40 zouden belanden, we een heel album op mochten nemen. Dat gebeurde en toen is het balletje gaan rollen. We hebben acht en een half jaar samen gespeeld; dat was een te gekke tijd.”
Mensenmens
“Ik ben een mensenmens; ik ben graag onder de mensen. Kleine optredens vind ik nog steeds het leukst. Grootse concerten geven natuurlijk ook een kick. Maar als er maximaal 600 man zijn heb je meer contact met het publiek en is het geluid vaak ook beter. Ik kan niet meer anoniem over straat – daar ben ik inmiddels wel aan gewend. De passie voor muziek is mijn waarom. De bekendheid krijg je erbij. Bekend zijn is leuk als je op het podium staat. Ervoor of erna zou ik het liefst niet herkend worden, maar ik vind het niet erg.”Terug in Eindhoven
Op het Stratumseind haalt Xander herinneringen op aan zijn middelbareschooltijd. “Het is voor het eerst dat ik hier zo nuchter rondloop”, lacht hij. “Hier heb ik nog een bijbaantje gehad, bij restaurant Zorba de Griek!” Xander zat op het Lorentz Lyceum (tegenwoordig Lorentz Casimir Lyceum). “In de aula stond een piano. Het was altijd vechten in de pauze met Jan-Willem Rozenboom (pianist van Guus Meeuwis, red.) wie erop mocht spelen. Ik mocht ook een keer meedoen met de Artistieke Interlyciade met de schoolband. Dat was stoer, met de grote jongens. Ik speelde een congasolo (lacht). Nu mijn ouders niet meer in Son wonen ben ik een stuk minder hier. Toch zou ik graag ooit wel weer terug willen naar Brabant.”Liefde
Sinds kort vervult Xander ook de rol van Buitengewoon Ambtenaar van de Burgerlijke Stand (BABS). Hij trouwt koppels en treedt daarna op met een ballad. Dat kan een bestaande ballad van Xander zijn of een bestaande compositie met een op het koppel toegespitste songtekst. Xander: “Ik heb een niet te temmen drang om mensen te vermaken, helpen en verbinden. Ik wil mensen een mooi moment geven. In de functie van BABS kan ik mijn passies met elkaar combineren. Liefde staat voor verbinden en muziek versterkt elke emotie.”“In de schoolpauzes vochten we om de piano in de aula.”