Effe Buurten
Kerst in Woensel West
Het stond al een poosje in mijn agenda: de Kerstmarkt in Woensel West op 8 december. Ik
was er door verschillende mensen op gewezen: de kerstmarkt in Woensel, daar moet je bij
zijn! Geïnitieerd en georganiseerd door bewoners van de buurt en dus een leuk verhaal voor
Effe buurten. Houten kerststalletjes met verse warme wafels en glühwein, nepsneeuw en
Jingle bells, ik ben er wel voor te porren op een frisse zondagmiddag in december.
Eenmaal aangekomen op de Edisonstraat ter hoogte van de Westside Stores, met man en 2
kinderen, had ik al vrij snel in de gaten waarom de kerstmarkt in Woensel écht iets van de
buurt is. Geen houten stalletjes met ondernemers van buitenaf en koopwaar in typische
kerstsfeer, maar bewoners van de buurt achter marktkraampjes met hun hele (of halve)
hebben en houden uitgestald op plastic tafelkleedjes. De kerstmarkt in Woensel West bleek
een heuse vlooienmarkt! Daar was ik niet op voorbereid maar mijn kinderen waren
verheugd; overal poppen, spelletjes, autootjes en andere snuisterijen voor weinig, toe aan
een tweede of derde ronde. Alsof Sinterklaas nooit geweest was, laat staan 3 dagen ervoor,
hadden ze van alles ‘nodig’ en het één nog meer dan het ander.
Natuurlijk was er ook heuse kerstsfeer te proeven. Geen oliebollenkramen, nepsneeuw en
dampende pannen glühwein op elke hoek van de straat, maar wel een bandje hier en daar
met vertolkingen van Rudolph The Rednosed Reindeer, Last Christmas en andere
klassiekers. En ook kraampjes met zelfgemaakte kaarsen, cupcakes en kerstballen. Er was
bovendien gezorgd voor vermaak: zo werden er optredens verzorgd door de Woenselse
jeugd die hard geoefend hadden voor een knallende kerstshow en kinderen konden gratis in
een zweefmolen, op het springkussen of in de draaimolen. Maar het draaide vooral om
onderlinge klets, samen buiten zijn en trots zijn op de buurt; daar kan geen kerstmarkt in
Neurenberg of Maastricht tegenop.
Al struinend door de straten van Woensel kwamen we met ons gezin langzaam maar zeker
dan ook echt in de kerstsfeer. We kochten donuts, kletsten met bewoners over het weer en
over de feestdagen, lieten ons meevoeren op de muziek van Barry White en genoten op
deze koude dag van de winterzon die zo nu en dan door kwam. Nadat we de ene kant heen
en de andere kant terug waren gelopen, zochten we een beetje verkleumd van buiten maar
warm van binnen de auto op. ‘Weten we zeker dat we alles hebben gezien hier?’ vroeg mijn
man aan mij. ‘We moeten nog een kerstboom!’ riepen de kinderen vanaf de achterbank. En
dus was de volgende halte bepaald. De kerstboom werd dezelfde middag nog gekocht en
opgetuigd. Met dank aan inspirerend Woensel West en al haar gezelligheid!
