Eindhovense Marathonman wil steeds weer beter zijn

Nederlands snelste marathonloper Harm Sengers zit op dit moment in wat hij noemt een ‘tussenjaar’. Sinds 1 januari heeft hij een nieuwe functie bij ASML, drie maanden geleden werd zijn dochtertje Nora geboren én Harm en zijn vrouw zijn bezig met de bouw van een huis in Nuenen. Gelukkig heeft hij toch nog een gaatje om ons te vertellen over zijn passie voor het hardlopen. We worden ontvangen in de Ventoseflat aan de Mathildelaan, waar Harm met zijn gezin woont. Harm: “Ik kan nog één keer de start van de Marathon Eindhoven meemaken, hier recht voor mijn deur!”

Skills “Ik ben begonnen met lopen in mijn studententijd, omdat mijn mountainbike kapot was. In het begin vond ik er niks aan, maar ik zag wel hoe snel ik vooruitgang boekte. Ik schreef me toen meteen in voor de hele Marathon van Rotterdam. Na die eerste marathon liep ik stage in Amerika. Daar kreeg ik sterk het gevoel van ‘als ik dit nu heel goed doe kan dat een entreekaartje zijn voor de rest van mijn leven’. Ik kreeg een negen voor mijn stage. Het moment dat je weet dat het in je zit is een trigger. Ik heb bepaalde skills en die wil ik ontwikkelen; ik wil het telkens beter doen. In eerste instantie was het lopen van de marathon een bucketlist-dingetje. Maar omdat ik zo snel vooruitgang boekte gaf dat een kick om verder te gaan. Ik ging serieuzer trainen, volgens schema’s, en dat werd tastbaar uitbetaald: ik werd steeds een paar minuten sneller. Ik stelde mezelf een doel, bijvoorbeeld een marathon lopen onder de 2:50 uur. Als dat lukte wilde ik weer een nieuw doel hebben.” Waar komt die drang om de beste te zijn vandaan? “Ik ben de jongste in ons gezin en dan wil je beter zijn dan je oudere broer (lacht). In de basis doe je het natuurlijk voor jezelf. Het is een soort van intrinsieke motivatie, dat ik wil laten zien dat ik het kan.”

Thuis in Eindhoven “Toen ik ging studeren wilde ik eigenlijk weg uit Eindhoven. Niet omdat ik Eindhoven niet leuk vond, maar je wilt ook je horizon verbreden. Toch kwam ik op de TU/e terecht. Na mijn studie ging ik werken voor een Amerikaanse consultancy firma in Amsterdam. Mijn eerste opdracht was voor ASML, dus ik werkte in Veldhoven. Eerst woonde ik nog even in mijn studentenhuis bij de Berenkuil, daarna op de Frederiklaan. Ik heb nog een aantal opdrachten elders gehad, maar kwam uiteindelijk weer bij ASML terecht. Ik voel me thuis in Eindhoven, dus wilde hier toch wel blijven. Toen ik mijn vrouw ontmoette woonde zij op de Vestdijk en ik op de Frederiklaan. De keuze om nu toch voor Nuenen te gaan is omdat dat met kinderen fijner is en toch nog dichtbij. Wat ik zo leuk vind aan Eindhoven en Brabant is dat zeiken hier om alles en niks. Mijn handen jeuken soms ook om een brief te schrijven aan het Eindhovens Dagblad.”

Leuke plekjes “Een mooie plek in Eindhoven vind ik het Philips de Jonghpark, dat is zo’n rustgevende omgeving met zoveel historie. Als ik daar vroeg in de ochtend ga hardlopen schijnt het zonlicht prachtig tussen de bomen door. Het is ook nooit echt druk daar, mensen weten denk ik niet dat het zo’n mooie plek is. Het 18 Septemberplein vind ik net een ansichtkaart waar je doorheen kunt lopen. En de Kleine Berg vind ik ook leuk. Bij elke plek heb ik weer een ander gevoel.”

Marathon Eindhoven “Het parcours van de Marathon Eindhoven is elk jaar net iets anders en het is leuk om langs die mooie plekken van de stad te komen. Natuurlijk is de organisatie van de Marathon Eindhoven steeds bezig om een snel parcours te vinden, maar dat is soms voor de recreatieve loper wel saaier. Gelukkig zijn er op de stillere plekken wel veel muziekbands aanwezig. Een gouden greep is dat de hele marathon sinds vorig jaar één grote ronde is. Twee keer hetzelfde rondje lopen is niet leuk; je wilt ergens komen als je een marathon loopt.”

Door alle drukte én nieuwe doelen zal Harm dit jaar de Marathon Eindhoven niet op snelheid lopen. “Ik ga de marathon samen met mijn broer lopen. Voor mij wel een recreatief tempo, de verwachting is dat we er rond de vier uur over zullen doen.” Harm wil zich nu gaan richten op het ultralopen (afstandslopen van 50 of 100 kilometer). “Ik wil graag het Nederlands record op de 100 kilometer halen.”